hacı ali demir (0_2_kartal)

sen yoktun

GÜNLERİM GÜZ YAPRAKLARI GİBİ BİRER, BİRER DÖKÜLÜRKEN AVUÇLARIMIN İÇİNE.
BEN HER GECE GÖZÜMÜ KARANLIĞA DİKİP SAENİN AYDINLIĞINI BEKLEDİM.
BİNLERCE ADIM ATTIM BU KENTİN SOKAKLARINDA.
HER KÖŞEYİ, HER AĞACI, HER PARKI EZBERLEDİM.
SEVDAYA BULANMIŞ BİR KALDIRIM TAŞINDA SENİN ADINI ARADIM...

SEN YOKTUN.

ÇALAN HER TELEFONU; YÜREĞİMİN DELİ ÇAĞLAYANA DÖNEN ATIŞLARIYLA AÇTIM.
SENDEN BAŞKA DUYDUĞUM HER SESTE HEP AYNI HAYAL KIRIKLIĞINI YAŞADIM.
ADI DUYULMAMIŞ KÖYLERE KİMSENİN UĞRAMADIĞI KASABALARA UĞRADIM.
OTOGARLAR, İSTASYONLAR ADRESİM OLDU.
OTOBÜSTEN İNEN HER YOLCUYA SEN DİYE BAKTIM.
YADA KENDİMİ YOLCULUKLARA VURDUM.
AMA SEN YOKTUN....

Bu şiir toplam 523 kez okundu.
25.07.2009 11:49:26

• Yorumlar
• Yorum Yaz