Eyüp DARICI

ZEYNEBİM

Kara günleri zor zahmet aştık senin sevginle,
Her güne bir isim koyduk,
Bahaneleri bile sevgimize isim olarak yakıştırdık.
Ama ne olduysa bir anda isimler silindi hafızalardan…

Ben seni değil seni sevmeyi
Ben seni değil seni özlemeyi
Ben seni değil seni beklemeyi sevdim
Gündüz bekledim gece bekledim
Gelmedin…

Sevdim deli gibi,, deliler gibi
Sevginle büyüdü yüreğim,
Derdin yaaa senden başkası beni almaz diyeee
Bende diyorum sana
Bu yürek senden başkasını sevemez alamazzz

Geceler gündüzler hep hayal torbası
Her biri bir anı
Her biri bir roman
Her biri bir Romeo julyet
Ama her biri bir Eyüp değil…
Hayaller de sen romanlarda


Niye deme bana
Bensiz olmuyor mu deme
Deme satırlar utanır bu söze
Ben ne düşüne biliyorum
Nede anlaya biliyorum
Sadece seni hep sevdiğimi biliyorum

Evet sevdim deli gibi deliler gibi…
Söz verdim sana
Ben senden başkasının olmayacağım
Senden başkasıyla yaşamayacağım

Kara kalemler senin adınla başladı
Beyaz sayfalar senin yokluğunla sulandı
Her sayfaya sevgimi döktüm yalnızlığımı verdim
Dua ettim sabretmeye çalıştım
Şükür ettiğim şeyleri bile sildim attım

Her gece hıçkıra hıçkıra ağladığım odamda yazıyorum
Demek ki istemiyorsun beni
Ben kaldıramıyorum artık
Dayanamıyorum….
Kabullenemiyorum
Veyahut kabullenmek istemiyorum…

Bitmeyecek aşk mı var deme bana
Bitti işte deme..
Kendini inandırmaya çalışma
Sen yokken bitmeyen bu aşk
Ben yokken de bitmeyecek
İstanbul’a ağlıyorum
Bütün semtlere haykırıyorum

İste yine yalnız bir anım…
Ve hala susuyorsun…
Ben bu sessizliğe dayanamıyorum…
Ve bu sessizlik içinde kayboluyorum
Üzülme ağlama
Ben sensiz yaşayamam demiştim
Sözüm sözdür
Artık yaşamıyorum…
Bunlar bir veda sözcükleri değil
Seven yüreğimin bu sessizlik içerisindeki haykırışlarıdır…
Becere bilirsem bak işte yapıyorum
Seni hep sevdim daima da seveceğim nartanem…

Bu şiir toplam 773 kez okundu.
19.07.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı