Mehmet Tosun
SEN GİTME NE OLUR BU ŞEHİRDEN
Sen inerken gecenin ortasına,
Usul usul, bazen çığlık çığlığa,
Ekvator yağmurlarını yağdırırsın yüreğime.
Bütün hüzünlerin bulanık sevinçleri oluverir ;
Sen gitme ne olur bu şehirden!
Işıkta zamanı durdurduğum sığınağımsın.
Sen kalıcı karlar gibi,
Bembeyaz çökerken geceye,
Geceyi döversin karbeyaz ellerinle;
İşte o zaman,ellerin umut oluverir.
Sen gitme ne olur bu şehirden!
Yaşamın yeniden başladığı ülkemsin.
Gün yüzünü gösterirken,
Sen, yavaş yavaş silinirken geceden,
Melekler seni alıp giderken,
Her şeyde umarsız koyup gidişin...
Sen gitme ne olur bu şehirden!
Yaşamın sona erdiği anda bırakma beni.
Bu şiir toplam 847 kez okundu.
2.08.2009