Gülizar Söğütçü Kurum

BAHCIVAN YÜREĞİM

Ektik ne geçtiyse elimize
Gönül bahçelerimize
Güle, nergise dolanan ayrık otu, gelinciğe
Dostla, düşmanı
Vefayla-ihaneti
Aşkla, nefreti birlikte büyüttük
Severken ağlar
Ağlarken güler olduk
Tam tomurcuklanıp
Çiçek açmışken
Bir değirmen taşında
Öğütülüp ufalandık
Yok olduk
Yeni yok oluşlara

Bu şiir toplam 697 kez okundu.
30.08.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı