mustafa caymaz

Kabirde yüzleşme

KABİRDE YÜZLEŞME

Bütün yaşantım koca bir balonmuş,
Ta ki patlayınca anladım.
Yediklerim, yaptıklarım hepsi yalanmış;
Ta ki kabre konulunca anladım.

Hani evlatlarım, eşim, dostum nerede?
Hepsi bırakıp gittiler beni bu karanlık yerde,
Kim bir mum yakacak şimdi?
Bu kabirde her yer karanlık, zindan gibi.

Kaldım şimdi kabirde tek başıma,
Feryadım karıştı gözyaşıma,
Korkuyorum korkuyorum huzuruna varmaya,
MEDET! MEDET YA RASÜLALLAH!
***
Bütün yaşantım koca bir balonmuş,
Ta ki patlayınca anladım.
Yediklerim, yaptıklarım hepsi yalanmış;
Ta ki kabre konulunca anladım.

Hani evlatlarım, eşim, dostum nerde?
Beni bırakıp gittiler bu karanlık yerde…
***
Ah… çekmek nafile biliyorum.
Dönüş var mı acaba geçmişe?
Sorgu melekleri gelmeden,
Kim tutar elimi kurtarır kabirden?

Hayatım film şeridi gibi geldi karşıma,
Ne ahmak adammışım be!
Her gün binlerce kişi ölürken,
Bana da bir gün sıranın geleceğini bilmeden.
***
Ah… çekmek nafile biliyorum.
Dönüş var mı acaba geçmişe?
Sorgu melekleri gelmeden önce,
Kim tutar elimi benim kabirde?

Hani evlatlarım, eşim, dostum nerde?
Beni bırakıp gittiler bu karanlık yerde…

Bu şiir toplam 893 kez okundu.
30.08.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı