beşir güney
küçük istanbul
bir ağaç gibi kırıp budamışlar
talan etmişler
viran olmuşsun
yeşili olmayan çöle dönmüş
öksüz kalmışsın
adın gibi büyük değilsin istanbul
nerde o eski şanlı geçmişin
gelen vurmuş giden vurmuş
gül yüzüne gülen olmamış
öz yurduna el olmuşsun
zalim ellerde...
kalbin taş olmuş istanbul
martıların çığlık atar
denizin canlar yakar
sokaklarında
kediler köpekler aç yatar
uçan kuşlarına
bakanın mı var
bu şehirde ezanlar kime istanbul
bilmem anadolum ne bulur sende
göçer gelirde az olur sende
yüzün somurtkan elin cimri
şefkatın kalmamış izi
taşın toprağın altın olsa ne yazar
yoksulun yoksulu
acın acısın istanbul
gariban çocuklar
yoksul çocuklar
sen icat ettin
kapkaççı tinerci çocuklar
çöplükden geçinen
üstü başı dökülmüş
pis çocuklar
bir lokma ekmeği çok gören istanbul
adın gibi büyük değilsin
KÜÇÜK İSTANBUL.....
Bu şiir toplam 704 kez okundu.
31.08.2009