murat demiroğlu (murat_demiroglu)
DİLAY
DİLAY
Bütün kitapları karıştırdım; yok.
Bütün ansiklopedileri; yok.
Ve adını gökyüzün de buldum;
“Dilay !”
……..
Dilay ! Adına kurban olduğum yar !
Gün batımlarının cennet çiçeği.
Ne kadar güzelsin
Sıcak Akdeniz gecelerinde
ışıklar saçan yıldızlar gibisin.
Seni ne zaman görsem
Hıçkırıklara boğulur Dolunay
Ah ! Dilay ! Yüreğini, yüreğime açan yar
Göz göze, köz köze..
Olanca gücünle aşk üfle
Gece mavisi düşlerim tutuşsun
Alev alev gözlerin de…
Var mı böylesi ?
Sensiz nasıl soluk alırım
Çaresiz değilim, çarem sensin.
Uzaklarda bir gemi yol alıyor olsa,
Seni arar gözlerim
Belki güvertede yoksun.
Ya da bir kenara oturmuş düşünüyorsun.
Hani, belki dedim, belki;
Seviyorsun…
Dilay adın fermanım.
Yol ver, biraz sende kalayım.
Yüreğimin zincirini kır.
Dur dedikçe, ayaklarım sana koşuyor.
Dilay sensiz olmuyor.
Vatanım gibisin;
Öyle değerlisin ki dokunamıyorum.
Biliyor musun ?
Ben, bu gece gidiyorum.
Bu gece yıldızlar, bir bir ağlıyorlar
İçimde kötü bir his var.
Bir şeyler olacak;
Ay yüzün soluk
Bakışın donuk.
Başını ufka eğme..
Bu gece kalbimi sana getireceğim
Dilay, bir kerecik söyle;
beni yakıp da kül eden,
O aşk şavkısı gözlerin nerde
Bu şiir toplam 1.088 kez okundu.
28.08.2009 02:14:12