Kübra Deniz

SIRA BENDE

Bittiğinde herşey uyandığında sen
Yalnızlığınla kalacaksın başbaşa
müherlendiğinde dudaklar
kelepçelendiğinde eller
haykıramayacaksın, susacaksın.
kara bulutlar sararken yüreğini
sen bir mum gibi yanacaksın
ilerledikçe saniyeler,geçtikçe dakikalar
su olup akacaksın
bense sadece izleyeceğim
kavuşmayacak ellerimiz
gözbebeklerimiz deymeyecek gözbebeklerimize
ben izin vermeyeceğim
senin bir zamanlar yaptığın gibi
hatırlamısın akarken yaşlar gözümden
yalnızlık çekerken beni kendi dünyasına
bizi bağlayan ipleri kestiğini
hatırlarmısın bittiğinde şarkılar
kırıldığında kalemler
tek,tek hece,hece sildiğini beni
ve yok ettiğini gülüşlerimi...
şimdi sende yak beni yaktığın gibi
tek,tek hece,hece silin git dünyamdan
ben giderken mutluluğa
sende git yanlızlığa
unuttunmu sen bana öğretmiştin
unutmayı,kanatmayı hatta ağlatmayı
unuttu bu kalp sevmeyi
şimdi inci tanem
sende yol ol eri!
beni hayata küstürdüğün gibi...

Bu şiir toplam 813 kez okundu.
3.11.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı