Abdurrahim Tirsi

Cahil Sevgilim

Ben sana sevmesini öğretemedim
Yalancı gözlerinle kurduğun sahte bir hayat
Ve hayat içinde kurulu sahte oyuncular
Ben san bakması öğretemedim...
Ateşe atılmış bir şiir misali
Sözlerin dökülür gözyaşlarınl ağlamaklı,içli bir dizedir sanki
Ben sana ağlamasını öğretemedim...
Durgun bir denizin hırçın dalgası
Issız bir gecenin üşüyen yıldızı
Dokunmadan düşen sonbahar yaprağı
Ben sana karanlığı,dalgaları,baharı öğretemedim...
Yalnızlığı gölgelendi, kurak çöllere
Bir ölü misali ruhsuzdun hayat içinde
Sen değildin artık arama kendini boşyere
Ben sana sensizliği öğretemedim...

Bu şiir toplam 712 kez okundu.
30.06.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı