kerem işgören

UNUTTUM HAYATI sevgili..

bu hayat denen oyunda hep kaybettim hayatı
birgün yüzüme güldü hayat onuda yaşamayı beceremedim zaten kaybettim
kaybetttigim hayatı arıyorum ama keşkelerle hayat olmuyor pişman oluyorsun ama herşey için geç kalıyorsun bazen keşkelerle hayat yürümüyor ne yazık ki...

seni kaybettim unutmaya çalıştım unuttum sandım ama bazen aklıma geliyorsun hüzünlenme çöküyor üstüme neden mi?

çünkü hayatta ne olursa olsun tek neşe kaynagım ve tek canımı kalbimi verecegim bi insan vardı o da sendin sevgili ama ne yazık ki artık yoksun bense çaresiz her gece düşünüyorum elindekinin kıymetini bilemessin bi hüzünlenme bir gözyaşı çöker ya gözlerine bende öyle oluyorum işte...
hergün açıp sesini duymak istiyorum ama gurur denen o lanet şeye yeniliyorum arayıp ne diyecem ki sana tekrar geri dön mü dönmeyeceksin bunu biliyorum karanlık dünyama gelme zaten artık ben karanlık bir kutu gibi kapandım kendime senide karartmak istemem bu dünyada ama dön gel derdim ama olmadı diyemiyorum artık sen unuttun sevgili kanayan o yüregin yok artık bensiz mutlu ve mesut saadetsin keyfin yerinde sevgili ama unutma sevgili sana bu her defasında söylüyorum benim gibi kimse seni sevemez ben seni çok sevdim deger verdim ilk ve son aşkımdın sevgili bundan sonrası belki olur ama yerine koyamam kimseyi sevgili unutma sevgili ben ne kadar seni unuttum desemde kalbim seni unutmadı unutmazda... unutamaz artık...........

Bu şiir toplam 747 kez okundu.
11.11.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı