Zül-Karneyn

Ellerin Kadinisin

Ellerin Kadinisin

Ellerin Kadinisin seni sevemem
ellerin kadinisin sana dönemem
senin bu haline düsmanimda olsa gülemem
mutlumusun simdik gittigin yere
duydum üzül düsmüssün derde
sen beni sevmeyi bilmeyen bir kula sattin
bütün askimi sevgimi kendinle birlikte yaktin
kapattim bu askin sayfalarini
anmam bir daha adini
kim silecek bilmem göz yasini
mutlu hayati zehir ettin sonunda
kurtlar bekler senin yolunda
ama ben ölürdüm senin ugrunda
tövbe ettim seni sevmeye
yemin ettim geri dönmemeye

düsme sakin zalimin eline
beni biraktin bak su halime
ellerin kadinisin seni sevemem
ellerin kadinisin sana dönemem

Kalbime kitledim hatiralarimi
umudumu kesdim senzis yarinlarimi
istesemde sana geri dönemem
el kadini icin mum gibi sönemem
arkamdan aglarsan acimam sana
kim acidiki zaten bana
ask oyunu oynadin sen benimle
sevmisdim seni kalbimden
yaprak misali ucuyordum yelinden
utan artik kendinden
kayp eden ben degil sen oldun
beni bulmak icin cok aradin cok sordun
ama ben gönlüme zincir vurdum
bir daha acamassin bir daha beni kiramassin

düsme sakin zalimin eline
beni biraktin bak su halime
ellerin kadinisin seni sevemem
ellerin kadinisin sana dönemem

Görürsen bile beni sakin tanima
dön git kendi yoluna
varma birdaha benim yanima
sen tanisan bile ben seni tanimam
sen sevsende ben seni sevemem
ellerin kadinisin sen cek git hayatimdan
birak bu saf kalan yanimi
istersen al canimi
mutlumusun simdik eserinle
sattin kendini bedeninle
bir utanc duvaridir hayatta yerin
cekmekle ödenmez günahin senin
söylemistim sana birakma gitme ellere
saygi duymazlar orada sevenlere
artik cok gec kaldin
beni degil bütün hayellerimi yaktin
sen beni Allahsiz bir kula sattin

düsme sakin zalimin eline
beni biraktin bak su halime
ellerin kadinisin seni sevemem
ellerin kadinisin sana dönemem

Bu şiir toplam 912 kez okundu.
13.11.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı