Rıfat Kurtoğlu

tez gelir geçer

Bir kaba soluktan, ibaret varın,
Bu caka, bu çalım, poz gelir geçer,
Kim bilir, kim nasıl, olacak yarın?
Çoğu bu dünyadan, yoz gelir geçer…

Hakk’ın her hikmeti, derstir kuluna,
Herkesin ettiği, gelir yoluna,
Kalırsan hayırsız, evlat eline,
Gözünden kaç oğlan, kız gelir geçer…

Dermanı yazmaz mı, derdini yazan?
Fırsatın var iken, hep gönül kazan,
El olur kapında, salınıp gezen,
Her murat, her sefa, haz gelir geçer…

Yenmeli benliği, kibiri, kini,
Umutla geçmeli, insanın günü,
Gündüze gebedir, gecenin sonu,
Her kışın ardından, yaz gelir geçer…

Lânet olsun ah bu, nefise lânet,
Onun işi, hâkîkate, ihanet,
Neye sahip isen, hepsi emanet,
Dünya malın olsa, az gelir geçer…

KURTOĞLU’m gelmedik, hal olmaz başa,
Güvenme gençliğe, sıhhate, boşa,
Dünyada ne kadar, yaşarsan, yaşa,
“Ömür” dedikleri, tez gelir geçer…

Bu şiir toplam 711 kez okundu.
23.11.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı