Nuray Şahin

Garip bir duygu bu

Bir aşk, bir sevgi, bir özlem
Garip bir duygu bu içimdeki
Aşığım desem aşk değil,
Anlık yaşamadım ben seni.
Sevgi desem bilmiyorum,
Sevgi nedemek bilmiyorum
Ağlamaksa;
Seviyorum
Acı çekmekse;
Yine seviyorum
Özlemekse şayet;
Çok seviyorum.
Çünkü çok özledim
Sesini duymayı özledim
Bu bana bir ceza mı?
Sevdanın bedeli
Bukadar ağır mı?
Tamamen unutulmayı mı?
Gerektiriyor sevmek
Sen beni unuttun
Biran bile üşünmüyorsun biliyorum
Bazen bende düşünmüyorum
Yalan yok.
Çünkü her düşündüğümde
Bir göz yaşı...
Ağlmakta istemiyorum artık
Ağlamak zayıflık değil biliyorum
İnsanların bana niye diye sormalarını...
Yani onlara senden bahsetmeyi istemiyorum
Bir okyanusun ortasındayım
Yolumu kaybettim.
Sensiz o yol bulunur mu? Bilmiyorum
Yada bir başkasında seni bulurmuyum.
Bu kadar ggüvenir miyim? başka birine
Bukadar özler miyim ayrı kaldığım günlerde...
Kalbimdeki seni öldürebilir mi?
Bendeki seni yok edebilir mi?
Buna gücü yeter mi?
Ben sana kıyamazken
İzin verirmiyim başkalarına
Bendeki seni yok etsinler....
Belki bir ümit var içimde hala
Hani bir söz var ya
Zor diye birşey yoktur,
Bize imkansız gelen ise
Aslında sadece zaman alır
Kimbilir belki başka bir tarihte...
Başka bir coğrafyada...

Bu şiir toplam 681 kez okundu.
4.07.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı