Ali Kemal MUTLU

Gönül

Ben ne çektim gönül senin elinden
Bir gamsıza beni şeyda eyledin
Gitme dedim aşıkların yolundan
Ne söz tuttun ne bir fayda eyledin

Sürüp de kendini her dem yokuşa
Baktın mı ne göze ne karakaşa?
Aldanıp bir gün o ölüm bakışa
Beni yollarına geda eyledin

Kader mi diyeyim bunun adına
Ey gönül düşürdün beni yadına
Çevirip kendini közde oduna
Bir ömrü böylece feda eyledin

Yıkılsın da ala dağlar yıkılsın
Üzerime kor ağıtlar yakılsın
Gönül sana düşman diye bakılsın
Bu sızıyı bende peydah eyledin

Ne garipler ağlar ne Mutlu güler
Ne bülbüller söyler ne güller solar
Bir gülün sevdası seni oyalar
Beni ortak edip veda eyledin

Ali Kemal Mutlu

Bu şiir toplam 524 kez okundu.
13.12.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı