Ali Kemal MUTLU

EMMİ

Bir ayazda niyet edip köyünden
Çıhıp geldin şeher seni yer emmi!
Buralarda cin-göz yetişmiş insan
Senin için neler neler der emmi!

Köyde hayat zordur emme sıcaktır
Bahçan sana tarlan sana ocaktır
Bilirem ki odunun da kaçaktır
Hayat beleş köyde hep derler emmi!

Sen şeheri böyütmüşsen gözünde
Cızgı cızgı umut olmuş yüzünde
Deyisen ki gelecegim yazın da
Nettin emmi sen burayı İrem mi?

Az da benden bahsedeyim dinle sen
Heva duman, insan yaman anla sen
Eş olursun burada hayvanla sen
İt uyusun ben buradan ürem mi?

Kimse bilmez sinemdeki yarayı
Ganar durur bene ahıl ver emmi!
Boynun büküp beni şifeye goyma
Gurban olam kanser miyim verem mi?

Sıra sıra sögütleri budadım
Bir yar sevdim ömrüm ona adadım
Çektin gettin zalım sene ne dedim,
Al galbimi sök yerinden verem mi?

Emmi beyle ölüm sanki sevdalar
Herşey başka bunnar hanki sevdalar?
Mesellerde galdı eski sevdalar
Hele de bah Mecnun muyum, Kerem mi?

Sen dertlisen, ben dertliyem sırlaştıh
Köy bereket şeherde gısırlaştıh
Dertlerimiz ortah imiş birleştih
Burda beyle hayat aha gör emmi!

Ali Kemal Mutlu

Bu şiir toplam 687 kez okundu.
13.12.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı