Remzi Öztürk

Gözlerin

---GÖZLERİN---
Bu yalan dünyanın son deminde,
tek gerçeği sende gördü gözlerim,
aklımda fikrimde ve kalbimde,
beni her yerimden vurdu gözlerin.

aklımda böyle birşey yok ken,
gönlüm sevgiye sevdaya tok ken,
sanardım aşka vakit çok ken,
sanki halimi sordu gözlerin.

peşinden ilk kez gittiğim sensin,
ardında eriyip bittiğim sensin,
şimdi bu yollar biter mi dersin?
beni ilk günden yordu gözlerin.

söylemişti yüreğim bana vaktinde,
sevme dedi kimseyi kötü aklınla,
sana bir adımdan baktığımda,
sanki ateş değil kordu gözlerin.

her biri emsalsiz inci tanesi,
türünün son örneği üzüm karası,
yıllarca içimden gitmez yarası,
bedenimi büsbütün sardı gözlerin.

yüreğimi topladım seslendim sana,
sanki tebessümle bakmıştın bana,
dedimki kendime şans senden yana,
o an içimi yardı gözlerin.

sana açılırken şaşırmıştım,
belkide zor olanı başarmıştım,
aşkını dilimden taşırmıştım,
halime bakıp durdu gözlerin.

zorda olsa onunla iki laf ettim,
sonra yollar ayrıldı evime gittim,
geleceksin ümidiyle uzandım yattım,
o gece rüyama girdi gözlerin.

sabahları bekledim dört gözümle,
azda olsa bir umut vardı sözünde,
konuşurken tebessüm eden yüzünde,
gerçekten en güzel yerdi gözlerin.


cep:0535 572 37 55

Bu şiir toplam 697 kez okundu.
13.12.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı