ömer kalın (siiryureklim)

Söylermisin

Yoksun,
uzak şehirlerin koynun da,
uzak şehirlerin kırlarında açıyorsun bir kardelen misali.
Şimdi sende hayat bahar mevsimi oysa bende hazan.
Cıvıl cıvıl avuçların,
pencerende renga renk kanaryalar ötüşüyor,
ve güneş deryan da bin bir haz ile batıyor,
yakamoz çıkmış ela gözlerinde,
gül bakışların kilitlenmiş ta uzaklar da bir yere.
Oysa benim kirpiklerim donmuş, ellerim titriyor eksiye vuran Erzurum ayazında,
bir ciğara yakmışım yanlızlığıma biraz efkarlı,
çiğerlerime çekiyorum adeta nikotin kokan sevdamı,
radyoda içli bir sevda şarkısı, dalmışım hatıraların tozlanmış sayfalarında.
O an birkaç damla süzülüyor yanaklarımdan bıkmadan usanmadan her gece öptüğüm resimlerinin üstüne adeta sensizliğime haykırırcasına,
Bir iç çekiyorm ve bin ah uzaklarda oluşuna
bir bilsen sevgilim seni çok özlüyorum.
Ne vardı sanki bu kadar uzaklarda açacak,
erişilmesi güç zirvelerde hayata gülecek.
Oysa ben seni gülüm bilmiştim yüreğimin kırlarında filizlenen,
sen ki kardelen olmuşsun gönlümün erişeyemeyeceği zirvelere.
şimdi anlıyorum ki gonca gülüm
biz farkında olmadan iki yabancı kentin hasret kokan iki yabancısı olmuşuz.
Söylermisin gül kokulu gülsem söylermisin
Ne vardı sanki bu kadar uzak diyarlarda açacak
ne vardı söylermisin!...

Bu şiir toplam 571 kez okundu.
6.10.2009 00:35:32

• Yorumlar
• Yorum Yaz