ömer kalın (siiryureklim)

Ve beni hiç üşütmüyordun

Özlemin sardı yüreğimi bu soğuk kentte,
Üşüdüğüme aldırmadan yürüdüm saatlerce,
Donmuştu oysa kirpiklerim,
Nefesim titriyordu.
Herşeye rağmen içim sımsıcaktı
Memleket gözlerin vardı gözlerim de,
Aldırmıyordum inan ki üşüdüğüme.

Kar yağıyordu şaçlarıma lapa lapa,
Avuçlarıma alıyordum düşen kar tanelerini.
Biliyordum mevlamın sonsuz bereketi yağıyordu
ve yine biliyordum ki düşen her kar tanesinde sen yağıyordun,
Sevgin yağıyordu,
Gözlerin yağıyordu,
Ve beni hiç ama hiç üşütmüyordun...

Ve beni hiç üşütmüyordun,
Seni düşünüyordum içimi ısıtıyordun.
Hiç bitmesin istiyordum bu sahne ve yürümek istiyordum bütün sokakları yağan kara aldırış etmeden aheste aheste,
Buzlar sarkıyordu saçaklarda metreler boyu,
Ve kar durmaksızın lapa lapa yağıyordu.
Ayaz vurmuştu akşamın edasında bu kenti,
Herkes bir yerlere kaçıyordu koşarcasına,
Oysa, oysa ben aldırış dahi etmiyordum.
Kar yağıyordu,
Mevlamın rahmeti yağıyordu,
Ve ben biliyordum ki düşen her inci tanesinde sen yağıyordun,
Sevgin yağıyordu,
Gözlerin yağıyordu,
Ve beni hiç ama hiç üşütmüyordun!...

Bu şiir toplam 620 kez okundu.
6.10.2009 00:56:30

• Yorumlar
• Yorum Yaz