Fatih güler (gölgeli meşhur)

VARDA YOK

Öyle oturmak yoktur
Sorunlar pek çoktur
Koltuk ateşten gömlektir
Köşk var, meşk yok

Sevgililere bakın bir
Hemen olmuşlar hır
Ardından gösterilmiş yol
Aşk var, eş yok

Sadece romanlarda var
Tarihleri çok dar
İkisi birbirine yar
Kerem var, aslı yok

Seviyorum, ölüyorum bahane
Bademli evlilik şahane
Huyu ettirir meyhane
Ev var, yuva yok

Anneyle baba geldi
Yan gelip yat
Üstüne sigara yak
Büyük var, saygı yok

Oğluna argo sözler
Kızı zaten hep
Köledir zihniyetlerinde bunların
Küçük var, sevgi yok

Babasını arkadaştan saymaz
Evladını hiç görmez
Ders almadıkça bilmez
Arkadaş var, dost yok

Eşek sıpası gözü
Havyan oğlu hayvan
Aslında onlara iltifat
Hayvan var, değeri yok

Güya insanlık yaptı
Ne bilsin ki
İyilik devrinin kapandığını
İnsan var, bilen yok

Araban kapının önünde
Daha iyisi gerekli
Gösteriş meraklısı sizi
Zengin var, paylaşan yok

Yamalı pantolonla gezer
Üniversiteyi kazanır okuyamaz
Kitap yazar çıkartamaz
Yoksul var, yardım yok

Kalite önemli değil
Doksan altmış doksan
Karalama bile yeterli
Kitap var, eser yok

Duygularını sayfaya döker
Kim bilir aşıktır
Yüreğini deftere akıtır
Şair var, okuyan yok

Yazmıştır yarına değer
Sazına ağlamıştır eğer,
Sesi çıkmazmış meğer
Şiir var, beste yok

Muhabbet ortamı süper
Bağlama, udu, ney,
İçki, meze amma
Saz var, söz yok

Kalplere ilham kaynağı
Yanakları bal kaymağı
Gözünden vurur zurnayı
Ses var, yorum yok

Eserler onlara aittir
Öbürleri beynini yorsun
İsimleri bile okunmaz
Bestekar var, yazarı yok

Tozlu raflarda bekliyor
Yıllara meydan okurcasına
Mest eder gönülleri
Şarkı var, söyleyen yok

Kulağa hoş gelir
Gerisi vız gelir
Göze boş gelir
Bülbül var, dinleyen yok

Dolup taşar yetenekliler
Sıra halinde beklerler
Kalem, kağıdı gözlerler
Oyuncu var, rol yok

Doğruluk eğitimden başlar
İmanlıkta, ihsanlıkta, başarmakta
Yetmiş haneli köylerde
Öğretmen var, okul yok

İlaç ateş pahası
Eczane bulamaz derman
Koridor karınca yuvası
Doktor var, hastane yok

Kimseye engel değiller
Tek dertleri anlaşılmak
Asıl anlayamayan engellidir
Adayı var, engelli yok

Biri koltuk sevdasında
Diğeri ise kaptırmamak
Yandaşları bunlara uyar
Ülke var, birlik yok

Baca tüttü yetiş
Tüp patladı imdat
Yüz onu ara
Yangın var, itfaiye yok

Hadi neşelen diyenler
Neşelenmek neyime benim
Yaşamla ölüm arasındayım
Hayat var, yaşam yok

Borç batağından usanır
Evine kepenk kapatır
Üstüne kibrit çakar
Esnaf var, bakkal yok

Aralarda fare dolaşır
Ağzı alkol kokar
Kendisini haklı çıkarır
Hamur var, ekmek yok

Hava aniden kapanır
İnsanın içi sıkılır
Bereket sağanağı yağar
Yağmur var, baraj yok

Bereketli altın toprağım
Yeraltından hazine fışkırır
En büyük kaynak
Toprak var, su yok

Sarı otlar çıkmış
Kara sinekler doluşmuş
Bakımsızlıktan kaderine terkedilmiş
Bağ var, üzüm yok

Çalındı tuğra, çimento
Görülmedi deprem gerçeği
Yıkıldı yuvayla yaşamlar
Kiremit var, bina yo

Bu şiir toplam 556 kez okundu.
31.10.2009 09:05:29

• Yorumlar
• Yorum Yaz