ATAKAN KORKMAZ

AĞLAMAK İSTEDİM AĞLAYAMADIM

Hoşca kal dedinya yıkıldım o an
Nedenini kadere bağlayamadım
Gözlerin gözlerime deydiği zaman
Ağlamak istedim ama ağlayamadım

Mektebin kapısında gördümde seni
Uzaktan baktım ama yaklaşamadım
İçin için yanıp durdum kül ettin beni
Gözlerim doldu taştı ağlayamadım

Gönlüme hasreti yük etsen bile
Adını kalbimden silemiyorum
Yüreğimi yakıp tüketsen bile
Sana mutsuzluk dilemiyorum

Gözlerin aşkı son bahsedişimdi
Sözlerin gönlümü kahredişindi
Geçtiğin o yerler kor ateş şimdi
Artık istesem de gülemiyorum

Yar senin uğruna canmı vereyim
Eğer sevmiyorsan söyle bileyim
Tanrıdan sadece sensin dileyim
Sensiz mutluluğu dilemiyorum

Bin yemine bir kez bile uymadın
Bir an olsun zalimliğe doymadın
Yaralı kalbimde huzur koymadın
Göz yaşlarımı bile silemiyorum

Sevdiğim hasretin çok feci yakar
Yokluğun keder olur içime akar
Gözlerim resmine hüzünle bakar
Sensiz ne yaparım bilemiyorum

Aşkından eridim sarardım soldum
Mutluyken hasretle kederle doldum
Mecnun da oldum kerem de oldum
Kaybettim kendime gelemiyorum

Dermanı gözlerinden alırım diye
Derdimi kimseyle bölemiyorum
Korkum hep sensiz kalırım diye
Ölmeyi istesemde ölemiyorum

ATAKAN KORKMAZ
gönderen : mehmetaslan yargı

Bu şiir toplam 800 kez okundu.
21.07.2010

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı