mustafa caymaz

GÜZELLER GÜZELİ YÂR

Dünya sürgünüm bitmez oldu,
Kâbusa döndü yaşadığım yıllar,
Nefes alıp veriyorum ama...
Hasretin her zaman ciğerimi dağlar.
Neredesin ey güzeller güzeli yâr!

Karanlık geceler, aydınlığa muhtaç,
Karabasanlardayım her an.
Gel de ruhuma bir nebze ışık saç,
Koşayım durmadan hep ardından.
Neredesin ey güzeller güzeli yâr!

Ömür sermayem sensiz tükendi,
Geçen günlerim zindanlardan beterdi.
Ruhum ıztıraptayken seni dilendi,
Ben yandım içimde hicranın var.
Neredesin ey güzeller güzeli yâr!

Zevk almaz oldum dünyadan,
Azrail gelecek mi hani ne zaman.
Bekliyorum yolunu her an,
Bu bekleyiş beni çok hırpalar.
Neredesin ey güzeller güzeli yâr!

Konuşmak, gülmek gelmez içimden,
Seni düşünmektir beni tek teselli eden.
Aşkınla mecnuna döndüren,
Leyla’sını kaybetti bu kul seni hep arar.
Neredesin ey güzeller güzeli yâr!

Değerli sensin, değersiz benim,
Adını anınca zirvelerde gezerim.
Kendimi sevmem seni severim,
Bu kul kapında kıtmirin olmayı umar.
Neredesin ey güzeller güzeli yâr!

Aşkınla her an yanıp durmaktayım,
Sönmez ki bağrımda yanan ateşin ne yapayım.
Yolunda liğme liğme doğranayım,
Yeter ki unutma beni de al.
Neredesin ey güzeller güzeli yâr!

Kavuşamasam sana deliririm,
Cenneti verseler elimin tersiyle iterim.
Ayağının tozu olmaya varlığımı veririm,
Merhametini, şefaatini bu kul umar.
Neredesin ey güzeller güzeli yâr!



Artık bitsin bu hasret,
Asrında doğmadım ya bu acı yeter.
Dünya sürgünüm elbet bir gün biter,
Varayım sana beni kollarına sar.
Neredesin ey güzeller güzeli yâr!

Başka kimim var bu âlemde,
Kimseyi sevemedim senden öte.
Gözlerimden süzülen incilerde,
Hep o mukaddes adın var.
Neredesin ey güzeller güzeli yâr!

Güzelliğin hası sende, aşığındır bütün âlem,
Bastığın yerlere yüzümü sürsem.
Etrafında hizmetkârın olsa bu kölen,
Bir umut olarak sana bakar.
Neredesin ey güzeller güzeli yâr!

Ah anlatamadım seni yazamadım,
Ağladım ağladım yalvardım.
Ama ne çare aciz kaldım,
Halimi biliyorsun içim kan ağlar.
Neredesin ey güzeller güzeli yâr!

N’olur uzaklardan süzül de gel,
Ne çare istersen Ferhat gibi dağları del.
Umutla yeis arasına kaldım,
Ya sen gel ya beni al.
Neredesin ey güzeller güzeli yâr!

Mevlid Kandili Gecesi / 2010

Bu şiir toplam 818 kez okundu.
28.07.2010

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı