Yavuz ELÇİK

yardım et

Yollar tutulmuyor kovalamakla,
İnsanla melek, yerle gök arası kadar deniz,
Kırılmış kayığımın kolları yüzmeye ne çare,
Yorgunum, yardım et...

Ekvator ağır, ağır mı ki ağır?
Bağır bağır bağır,
Duymuyor çarem kulakları sağır,
Yorgunum yardım et.

Dizlerim titriyor, düşüyorum,
İnleyen kaldırımların da köpekler gibi üşüyorum...
Ölüyorum, ölüyorum, ölüyorum,
Yorgunum yardım et.

Kalbim attıkça kanıma karışan, nasıl bir, ızdırab bilmem ki,
Ruhum inciniyor, kemiklerim sızlıyor.
Kulaklarım da çığlık atıyor ölüm,
Yorgunum yardım et.

Yorgunum çok yorgunum, intiharımı affet,
Yaşam öğündür, ölüm şerbet,
Nasıl insan, nasıl ceza, nasıl cennet,
Yorgunum yardım et...

Bu şiir toplam 543 kez okundu.
8.08.2010

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı