Kadri KIRMIZITAŞ (tk30762)

AMA SEN GİTTİN

AMA SEN GİTTİN

Bende anlayamamıştım sebepsiz gidişini
Sadece baka kaldım arkandan
Yüreğimde sana dair ne varsa kör kuyuya gömdüm
Ama söylenecek öylesine çok seyim vardiki sana
Gidişinle hepsini ateşe verdin
Gidişinle koybolacam bu küçük kasaba
Yaz gününde yolumu kayberim
Diyecektim sana
Göçmen kuşları kadar vefa gösterip
Bir el bile sallamadan;
AMA SEN GİTTİN

Gitti diyenleri duymamak için kulaklarımı kapadım
Öylesine acıdıki içim ağlayamadım
Tutup oysaydılar göz bebeklerimi
Acım bir damla yaş olup akmayacaktı yanaklarımdan
AMA SEN GİTTİN

Nice terk edişler yaşamıştım bu hayatta
Ne sonsuz ayrılıklar
Yıkılmamıştım
Sen adım adım uzaklaşırken benden
Ellerlini tutup gitme diyecektim
Yüzümü sarecektim ellerine
Diz çöküp kal diyecektim
Beceremedim çünkü tükenmiştim
Diz bağlarım çözülmüştü
Hiç böyle çaresiz kalmamıştım
Ayakta durmaya çalışmıştım
Duramadım yıkıldım
AMA SEN GİTTİN

Unutulanların arasına kattın gidişinle
Umutlarıma kırılmaz zincirler vurdun
İki elimi yanıma düşürdün
Düşündüm
Bende unutmalıydım gidenleri dedim
Yapamadım
AMA SEN GİTTİN

K_KİRMİZİTAŞ

Bu şiir toplam 597 kez okundu.
9.11.2009 17:49:42

• Yorumlar
• Yorum Yaz