deniz arslan

Kardeşim Dediklerim Nerdeler

Sonu olmayan bir yoldayım
Gözlerim kapalı ve ellerim bağlı
Anılar kalbimin kapanmaz yaralarını deşer
Ve Merhemim çok uzaklarda
Yürüyorum düşünmeden kimi sevdiğimi
Bekliyorum bana uzanacak bir eli
Ama yine yolun sonunda yol var
Ve yine ellerin uzaklarda
Atışlarını duymayacak kadar ırağım kalbimden
Kalbimin içindeki ömürden
Bir nefes bekliyor ciğerlerim yaşamak için
Resmine bakıp ağlıyorum için için
Kardeş dediklerim nerdeler?
Benimle ölüme beraber gidecekler...
Yürüyorum düşe kalka
Hayatın çelmelerine takıla takıla
Ve etrafım boş beynime emrediyorum ölüme koş
Durdur kendini ve dinleme kimseyi
Kardeş dediklerim nerdeler?
Ellerini niye göremiyorum ellerimde
Sevgilerinin ateşi niye yanmıyor içimde
Kulaklarım artık yorgun
Gözlerim gözlerimin içine bakıp yalan söyleyenlerden durgun
Kalbim ihanetten vurgun
Her gün gözlerim dolarken bir şerefsiz için
Kardeşim dediklerim nerdeler?
Başım dertlerden bitkin düştüğünde
Başımı koyacağım dost omzu nerde?
Her gün yanımdaymış gibi davranan
Aslında bana hep yabancı olan
Kendini içimden saydığım
Kardeşim dediklerim nerdeler?...
Nerdeler ha nerdeler?
Hey!...Dalından küçükken birlikte salıncak yaptığımız ağaç
Söyle...Gördün mü sen onu?
Ya sen...Sayfalarını çevirirken daha da içine düştüğümüz kitap?
Gördünüz mü onu ey günce ey kitap ey ağaç
Kardeşim dediklerim nerdeler?

Bu şiir toplam 1.537 kez okundu.
9.08.2010

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı