deniz arslan

Bugün Benim Doğum Günüm...

Bugün yine bakıyorum boş koltuklara
Ve o şen şakrak sesini duyuyorum
Bana güven veren beni karanlıklar içinden alıp çıkaran sesini
Ellerinin sıcaklığı yüreğimdeki en sert buzları çözerken
Beynimin içindeki sorulara cevap bulurken
Her zaman tek bir şey hissederdim
Senin sıcaklığını...
Kar yağıyor yine penceremde
Paltomu alıp koşuyorum ve üşüyorum
Ve seni düşünüyorum
O ceylan gözlerinle bana bakıyor beni kollarınla kucaklıyorsun
Aslında hep güneş açmış senleyken
Hep o kutsal sevgin ısıtmış küçücük kalbimi
Hep kollarında uyanmışım en korkunç kabuslarımdan
Hep gözlerimi beslemişsin o engin gözlerinle
Hep ellerinle kalkmışım yenik düştüğüm engellerden
Ve şimdi...Sadece boş koltuklarla avunuyorum...
Ağlıyorum, gözlerimden katreler dökülürken
Görünmez ellerin siliyor yaşlarımı
Bugün yürüyorum yine yolunda...
O zengin toprağına bir buse kondurmaya geldim huzuruna
O kadar çok yalnızım ki anne
Kimseler duymuyor sesimi hançer saplıyorum yüreğime yokluğunda
Çığlıklar parçalıyor kulaklarımı
Dudaklarımdan hep dökülür:Anne niye gittin?
Niye beni bu ıssız karanlık hayata terk ettin?
Niye ellerin silmiyor gözlerimdeki yaşları artık?
Kulaklarımda hep çınlıyor sesin
Yorgun düştüm artık yenildim
Kucağına oturup ellerinin saçlarımın arasında yüzmesini isterdim
Buse kondurmak isterdim o gül yanaklarına
Anneler gününde resimlerine bakmak değil
Seni kollarımla sarmak isterdim
Sıcaklığında derin uykulara dalmak isterdim
Ve bugün yine geldim kabrine
Sulayıp can vermek için çiçeklerine
Gözlerimden dökülürken yaşlar tane tane
Tek bir söz dökülüyor dudaklarımdan;
Bugün benim doğum günüm seni çok seviyorum anne...

Bu şiir toplam 582 kez okundu.
9.08.2010

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı