Rıfat Kurtoğlu

Pusu Gibisin

Dünya gözüm ile, bakınca sana,
Bizim köyün çorak kisi gibisin!
Gönül gözüm ile, baktıkça bana,
Cennet-i âlânın, süsü gibisin!

Yüzüne bir çanak boya sürsen de,
Burnun bulutlarda, hayal kursan da,
Dudak büküp, beni hakir görsen de,
Divane gönlümün, yası gibisin...

Kahretse de beni, o bencil huyun,
“Selvi dal” gözümde, bi’karış boyun,
“Kedi” olsan, “dudu” bana her şeyin,
Bütün güzellerin hası gibisin…

KURTOĞLU’m deliye çıksada adım,
Dünya “çirkin” dese, ben “güzel” dedim,
Kız senin yoluna başımı ko’dum,
Ömrüme kurulmuş, pusu gibisin...

Bu şiir toplam 647 kez okundu.
9.08.2010

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı