İsmail Cica
GÜZ GAZALLARKEN
özlemlerim anbean tükenirken
göründü bahar cemrelerle
göğe yere suya sonra yüreğime
düşüverdiler hemen aklıma
güz gazallanırken
kara yemişler de bitmedi bile
bırakıp gidecektim buralardan
tek başima başka başka yörelere
bir kem söz mü ettim acaba tövbe tövbe
güz gazallanırken
kurtulacaktım beni boğan cendereden
kollarımı şöyle kavuşturdum ve
seni düşündüm zaman alıp götürmedi mi benden
ona buna aldırmazken ve ama son sille senden
güz gazallanırken
doğduğumda atmacalar dolanmış başımda zaten
yoksulluğum da kurtulmadı zalim felek elinden
işte bu yüzden kürek salladım daha neler
bırak gerisi anılarda kalsın hani ne bilem
güz gazallanırken.!
Bu şiir toplam 584 kez okundu.
30.09.2010