İDRİS KOŞACA

emekli

EMEKLİ
aman ha bu milletin diline düşmeyesin,
gurura kapılıp sakın ha şişyiyesin,
bilmediğin çeşmeden sakın ha içmiyesin,
zehir zıkkım ederler sana bunu emekli.

emeklyem saçım sakalım ağardı,
çalışırken günler erken doğardı,
daha ölmeden ufkum karardı,
sana başka ne söyleyim emekli.

emeklyem giyim,kuşam değişti,
sanki herşey alehime gelişti,
zaman gelip benim ile güleşti,
yenik düştün ne söyleeyim emekli.

emeklyem bana kimse inanmaz,
doğru söze ,doğru kelama kanmaz,
onun için tansiyon yerinde durmaz,
daha başkja ne söyleyim emekli.

ben bir emekliyem emeğim zayii,
kimi meşhedidir ,kimi kelbayı,
savruldu harmanım kaldı buğdaayı,
artık işin bitti sayın emekli,

geçmez sözün ne oğula ne kıza,
derğeri olmaz lafın döner sakıza,
tadı olmayan boş bir karpuza,
sana acıyan olmaz emekli,

bakarlar gözüne ölecek diye,
almazlar bayramda sana hediye,
toprak sana göz kırpıyor gel diye,
biraz ürperirsin sayın emekli.

düşersin pastona düşman sevinir,
azaları yavaş,yavaş devinir,
adıda artık gönüllerden silinir,
atrık toparlanmak günü geldi emekli.

sırdaşında tutumları değişti,
elbisenin ,gömleğin yeri değişti,
aradığını bulamadın ne işti,
belliki gözden düştün emekli
idriskoşaca,

Bu şiir toplam 559 kez okundu.
1.10.2010

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı