ismail aracı

aydınlatan gökyüzü

Aydınlatan Gökyüzü
Alevden bir güvercin gibi çıktın karşıma kanatlarını çırparak
Savurdun beni uzakların yakınına yakınların uzağına
Uzak dedim de sen hiç gördün mü ki uzak iklimlerin yağmurlarının düştüğünü
Mendilimle bile engelleyemiyorum o yağmur damlalarını, damlacıklarını
Asumanı seyretmek istiyorum çıplak göz bebeklerimle
Niçin, nasıl, neden bilmiyorum
Ay yaralı çünkü bu akşam, ben yaralıyım, benler de
Lambasız kalmıştı bu yüzden bütün dünya
Tenhalaşıverdi tüm yeryüzü
Uykudan uyanmış da sersemliğini atamamıştı sanki üzerinden
Ne de kendine gelebilmişti o çarpmanın etkisinden
Dalgalar umutla çarpmıştı garip sevdalının limanına
Ay doğdu, çalkalandı, bir coştu ki denizler
Günahsız bir aşığı kimler neylemiş kimler neyler

Bu şiir toplam 426 kez okundu.
6.10.2010

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı