hülya cetintas
içimde kalan umut
Gözlerini kapatıp uyuyunca
O karanlık anda uyanınca
Etrafına bakıp sevdiğini ararsın ya
Ne yanındadır,
Ne yakının da
Çok uzaklardadır..
Yoktur yanında….
Hayal kırıklığı ile kaparsın gözlerini
Bir sessizlik kaplar içini
Uyku gelmez,gözlerin kapanmaz olur.
Bakarsın güneş doğuyor.
Bir ah çekip birgün daha bitti sensiz dersin
Yine kabuslu gecelere
dönmek istemezsin
oturup pencere önüne
sevdiğini beklersin.
Birde bakarsın ki
Az önce doğan güneş batıyor
Yine ümitsizlik çöker yüzüne
Yine bir ah çekip
Dönersin o kabuslu gecelere
Ne gerek var beklemeye der
Yatarsın,dalarsın hayallere
Sabah olunca oturursun yine pencere önüne
Hani ne gerek vardı beklemeye
Boşver beklerim ben yine.
İçimdeki az olan ümitle
Belki birgün
güneş batmadan gelir diye……
Bu şiir toplam 627 kez okundu.
12.10.2010