İsmail Cica

vermezsen verme

Vermezsen verme
Gece güneşi bile dargınmış yıldızlarla
Gök mavi değil biraz gri biraz öfkeli
Yağmur bulutları şiş karınlı şiş
Ha patladı ha yağacak
Bu yağiş değil fırtına öncesi sessizlik
Bu yaz kurak günlerde zaten dudaklar çatlak
Gece güneşi sen gibi öfkeli hadi senin sorunun benimle
Nedir gecegüneşinin yıdızlarla ve de evrenle alıp veremediği
Yeryüzü ve topraklar ıslanacak dileriz
Fırtınalar kopmaz ayarı bozuk zaten ekolojik dengenin
Evren kavgalı belli bebek ver elini biz barışalım bari
Ütopyalar peşindeyim gururum bana demişti zaten
Etme eyleme o barışmaz seninle ne yapsan ne etsen
Bu bendeki mankafa dinlememişti ver elini barışalım
Ve kabahat denilen benden gitsin vermdi elini
Dilin kemiği mi var vermezsen verme deyiverdim
Derim ya öfbe boşalıverdim dünya varmış kardeşim
Kim demiş bu kadar naz bu kadar inat nasıl çekilir
Umarım çekecek birini bulur ve bu garip başın biter çilesi.!

Bu şiir toplam 752 kez okundu.
1.11.2010

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı