metin sahin (masterbaton)

DAGLARCA

varolan şiirler
sıraya dizildi
evrende
boy sırasız
hür
ve bagımsız
henüz varolmayanlar
gizli,gizli agladı
belki de sovan kaçtı gözlerine
küçükler ne oldsugunu anlamadı
büyüklerin dolduydu gözleri
neşeyle oynayan çocuklar
yer ve gök arasında
oyunu bıraktı
yas tuttu
ne zaman geldi bu sonbahar
yeni dikili agacımın
bile soldu yaprakları
neden terkettin bizi
ozanların ozanı
şairlerin şairi
leylegin yumurtası
yuvada buz kesildi
ninesinin elinden kurtulup kaçan
küçük çocuk ne ne güzeldi
ne yaramazdı
belki de
,kızdırsa da ninesini
sana koşacaktı
seni kucaklayacaktı
bilirdi çok sevdiğini çocukları
her çocuk gibi seni gören
DAGLARCA.........
şiirlerin gönlüne gömüldü
kapladı evreni
unun için sevgi
ulaşılamayan bir özlemdi
yürekleri daglacasına
sarsan sarılmaz
kavuşsan kavuşulmaz
belki daglartdan da yüce
su kadar berrak
şiir kadar gerçek
ne de olsa şairdi
o an
o akşam
batmakta olan güneş
bir an
bir günlüğüne
dogmamayı düşündü
o gün
dünden daha
mutlu degildi

Bu şiir toplam 947 kez okundu.
5.12.2009 17:14:34

• Yorumlar
• Yorum Yaz