sibel pehlivan

imkansızımsın

SEN BENİM SADECE İMKANSIZIMSIM BELKİ

YİNEDE UMUDUM VAR İÇİMDE

HELE GÖZLERİN GÖZLERİME DEĞDİĞİ ZAMAN

UMUDUM KABARIRDI O AN

İMKANSIZLIKLAR KALKARDI YA O DA SEVERSE DERDİM

DERDİM AMA İÇİMDEKİ ALEV DAHA ÇOK ALEVLENİRDİ İŞTE

GÜLÜŞÜNÜ NASIL DA İÇİME SİNDİRMİŞİM BİLMEM Kİ..

GÖZLERİNİN İÇİ GÜLERDİ GÜLÜMSEDİĞİNDE

BAKMAYA KIYAMAZDIM

GÖZLERİNİ ÜZERİNDEKİ GÖZLERDEN KISKANIRDIM İÇTEN İÇE

SEN YANIMDAYKEN MUTLULUĞUN DORUKLARINDA OLURDUM,İÇİM İÇİME SIĞMAZDI

AYNI ZAMANDA BİR O KADAR DA İÇİM YANARDI

YANIMDA OLMANA RAĞMEN ARAMIZDA DAĞLAR VARDI SANKİ

AHHHH BU SANKİLER,KEŞKELER,BELKİLER....

BİR YERE ÇIKIP BAĞIRSAM

İÇİMDEKİ HERŞEYİ AMA HERŞEYİ HAYKIRSAM

O ZAMAN RAHATLARMIYDIM

TÜM BU SORU İŞARETLERİ DELİ EDER İNSANI

ACABALAR KALBİMDE UÇUŞURKEN

BİRİ GELDİ ALDI SENİ ELİMDEN

NE KADAR ACI

HAKEDİYOMUYDUKİ O SENİ

SENİ BENDEN DAHA ÇOK SEVEBİLİRMİYDİ Kİ

BENİM BAKTIĞIM GİBİ BAKABİLİRMİYDİ Kİ SANA

HADİ BUNLARI YAPTI DİYELİM

BENİM SEVGİMİN SUSKUNLUĞU GİBİ SUSABİLİRMİYDİ,TUTABİLİRMİYDİ SENİ İÇİNDE

SEN BENİM İMKANSIZIMSIN BELKİ AMA;

YİNEDE HALA ÜMİDİM VAR İÇİMDE........

Bu şiir toplam 647 kez okundu.
25.11.2010

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı