metin sahin (masterbaton)

RESİMLERDEKİ ÇARESİZLİK

ellerimizde birer sararmış resim
dalıp dalıp gidiyoruz uzaklara
gözler
yırtı pırtık elbisenin üzerindeki
belli belirsiz
sarı bir yıldıza takılı
bir umut gibi
sapsarı parıldayan
soluk
dikkati çekmeyen
baktıkca bu resimlere
sadece o cılız
sarı ışıgı görmekteyiz
bakıyor bakıyoruz
sadece bakıyoruz
ileride fırınlar tutuşturulmuş
bu soguk havada
bu zavallı insanlar için
önlerinde zebani çizmeler
ellerde otomatik tüfekler
baktıkca
harlıyor harlıyorlar
bu çaresiz kasketli
kamburumsu..umutlarını yitirmiş
yaşlı adamlar
at arabasına
eski bireer esya gibi doldurulmuş
at çekmede zorlanmada
nereye götürülüyor
ya şu yaşlı çarersiz kadın
şişmiş aglamaktan gözleri
avurtları çökmüş
yaşlı adamların elleriyle
kenetlenmiş elleri
ve hasta yatagındaki adamı gözleri
koca gözleri
b,ir yerlere bakmakta
neden kapatmaz ki
elleri kilitli
bogazı düğümlü
bir şeyler söylemek istiyor
söylüyemiyor
başucunda nöbetçi azraili
belki de hastahanedeki
son günü
onu son yplculugunda ugurlamak
başındaki eşinin son görevi
dimdik ve ilkeli
sadece seyrediyoruz
sadece seyrediyoruz
bu sararmış resimlerde
izinsiz çatılar altında
son çocuk çıglıkları
fakirliğin terlik sesleri
düşlerimizde yankılanıyoı
patlayan gaz sesi
ruhumuzu titretiyor
kin fırınları yakılıyor
için için türlü türlü
acımasız çaresizliği
yaklaşmakta fakirliğin
açılanamayan şikayet özürlü.......

Bu şiir toplam 764 kez okundu.
8.12.2009 15:45:40

• Yorumlar
• Yorum Yaz