Cengiz Yavuz
BUDA BENİM HİKAYEM...
Hatırlarmısın.....
Hani bir kırlangıcın hikayesi vardı
Sonu hüzünle biten
Ben o hikayeyi ne zaman hatırlasam
Aklıma ilk sen gelirsin
Hangimiz kırlangıç......
Hangimiz o adamız bilmiyorum
Bildiğim tek şey.....
Herkesin hayatında mutlaka
Bir kırlangıç hikayesi olduğudur
Burada sadece değişen rollerdir
Oysa.....
Ben kırlangıca
Sen ise o adama
O kadar çok benziyoruzki
Bizim hikayemizde aslında
Tıpkı kırlangıcın hikayesi gibi
Oysa hikayelerin
Gerçek olmadığını düşünürdüm hep
Çünkü bizi böyle inandırmışlardı
Ta seni görüp tanıyana kadar
Aslında her insanın bir hikayesi
Ve kırlangıçla ortak bir yönü varmış
Ben bunu çok geç anladım
Dedim ya.....
Hep o kırlangıca benzetirim kendimi
O hikayede kırlangıcın sonu
Çok hüzünlü olmuştu bilirsin
Sanırım öyle bir sonu
Hak edebilmek için
İllede kırlangıç olmak gerekiyormuş
Ne yazıkki.....
Bunuda çok geç öğrendim
Ama hiç dert değil inan
Ben o adam olup
O pişmanlığı yaşamaktansa
Kırlangıç olmayı tercih ederim
Hem seni.....
Hemde gelecek baharları
Birdaha hiç görmeme pahasına
Sen hikayedeki o adamı
Bense kırlangıç olmayı seçtim
Hem seni.....
Hemde gelecek baharları
Birdaha görmeme pahasına
Şimdi sen.....
İster o adam ol
İstersen kırlangıç farketmez
Ben baharlarımdan vazgeçtim nasıl olsa
Aslında hikayedeki kırlangıç
Sonunda öldü biliyorsun
O adam ise.....
Bin pişman baharı bekliyor
Kırlangıç geri dönsün diye
Oysa ne kırlangıç geri dönecek
Nede özlenen baharlar
Artık hiç birşey
Eskisi gibi olmayacak
Şimdi farkında değilsin ama
Kim gelirse gelsin
Artık kırlangıcın yeri dolmayacak
Dedim ya cennet gözlüm
Sen o adamı.....
Bense kırlangıç olmayı seçtim
Hem seni.....
Hemde gelecek baharları
Birdaha görmeme pahasına
İşte buda benim hikayem.....
Yazan-- Cengiz YAVUZ--15.06.2010
Bu şiir toplam 690 kez okundu.
26.11.2010