Abbas Karabulut

HARAKETSIZ BEDENİM

odam bana zindan olur gece olunca
bir hüzün bir sızı başlar herkes yatınca
dişlerimi sıkıp sessizce ağlarım
bu haraketsiz bedenimle yalnız kalınca

öyle bir an ki yaşanmadan anlaşılmaz
yataktan çıkmak istersın el, ayak tutmaz
yanındakini uyandırmaya gönül razı olmaz
ah ne zor haraketsız bedenimle yalnız kalınca

uyuşur bir yerlerim, gözlerim uykuya dalmaz
sabahı beklersın gece uzun, güneş doğmaz
herşeye rağmen şükür diyelim isyan olmaz
yaratılan ne halde olursa olsun yaratan unutmaz

Bu şiir toplam 968 kez okundu.
1.12.2010

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı