Ramazan TAŞ

GÜN BATIMI

Bir gün daha bitiyor; sensiz, sessiz ve sedasız.
Anlamsızım, kaybettim seni bir kere apansız.
Hayatımdaki her şey bundan sonra çok anlamsız.
Seni canım kadar severken terk ettin hayâsız.

Beni bir ay önce bıraktın, salı sabahıydı.
O güne kadar sevdan hayatımın anlamıydı.
Salı sabahı, bir günün doğuşu bize kıydı.
Benim tek aşkım ise anladım, gün batımıydı.

Pişman olursun diye seni günlerce bekledim.
Her gün, umutla güneşin doğuşunu izledim.
Bir ara güneşe ulaşmayı bile denedim.
Gelmedin gelmiyorsun, kalmadı hiçbir ümidim.

Artık dışarıya gün batımında çıkıyorum.
Gecenin sessiz, ıssız mehtabına dalıyorum.
Sabaha kadar deniz kenarında kalıyorum.
Her dalgayla Canım’ı bedenimden atıyorum.

Bu şiir toplam 781 kez okundu.
1.12.2010

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı