Remzi öztürk (antepli remzi)

---KARA TREN---

gurbete gidiyorum elimde sazım,
sıladan ayrıldım ağlıyor gözüm,
saatler geçti gülmedi yüzüm,
bizim kara trene bindim bineli.

hoşçakal anam ben gidiyorum,
sizi yüce allaha emanet ediyorum,
hasretliği anladım şimdi iyi biliyorum,
bizim kara trene bindim bineli.

efkara geldim aldım sazımı,
sözlere döktüm kalpte sızımı,
özledim yarimi oğlumu kızımı,
bizim kara trene bindim bineli.

düşündüm anamı babamı köyümü,
özledim evdeki tavukları koyunu,
toprağını dağını buz gibi suyunu,
bizim kara trene bindim bineli.

şalvarım mencester ayakkabım lastik,
yanımda döşek yorgan yastık,
gözlerim ağlıyor sanki bir musluk,
bizim kara trene bindim bineli.

anam ara demişti indiğinde köyü,
bak yine geliyor gözümün suyu,
sanki ayrı kaldık seneler boyu,
bizim kara trene bindim bineli.

düşündüm dayım gitme demişti,
yavruların boynunu bükme demişti,
ananın ciğerini yakma demişti,
bizim kara trene bindim bineli.

anam hastaydı doldurmuştu altmışı,
doktorlar diyorlar çıkarmaz yetmişi,
yine daldım anılara hatırladım geçmişi,
bizim kara trene bindim bineli.

artık para etmiyor burda bostanlar,
şehirlere gidiyor köyden insanlar,
okusaydım yazmıştım büyük destanlar,
bizim kara trene bindim bineli.

cep:0535 572 37 55
kral-antapli@hotmail.com

Bu şiir toplam 611 kez okundu.
26.12.2009 18:47:14

• Yorumlar
• Yorum Yaz