Selim Yılmaz
SANMAKLA ÖLMEK
Düşünce ikliminde
Ben bir soru aradım,
Aramakta bir çare
Hafızamı taradım,
Düşünmekte çare yok
Bir soru bulamadım,
Sordum kendime neden
Sorular içindeyim...
Kardeşlerim soğukta
Bolluktan bunalmışım,
çaresiz
Dönüp de bakmazmışım,
Nerede kaldı düşüncem
Bunca Annelerim ağlıyor
Kahkaha atarmışım,
Babalarım yıl insanmışım!...
Tarlalara ekilen gönlüm
Hep susuz kaldı,
Kader diye geçirdim
Yanlışlarım çoğaldı,
Suç işledim kendimce
Malesef ki yasaldı,
Kaybetmişim kendimi
Sandım ki sultanmışım!...
Her attığım adımda
Ayağım sevinçliydi,
Ayakkabım hissetmez
Yollar hep dikenliydi,
Ne söylerse söylesin
Dilim de izinliydid
Hep intihar etmişim
Gördüm ki yalanmışım!?...
Bu şiir toplam 483 kez okundu.
1.12.2010