MÜHÜR GÖZLÜ
DÖN NE OLUR
Kadere boyun eğmiş mahkum gibi yokluğuna sessiz kaldım,çaresizim.Biten her günün sonunda,biriken hasretini avuçlarımda saklamaktan yoruldu bedenim.Özlemek ağır geliyor bu defa.Sensizliği her düşündüğümde hayaline sarılsamda,eksik kalıyor bir yanım.Sevdan benimle değil artık.Uzaklığını hissediyorum her gün biraz daha...
Gidişin değil aslında,sevmemen,özlememen yakıyor içimi.Ne mesafeler,ne söylenen sözler ne de üzülerek bakan gözler üzmüyor beni.Hiç sevmemişsin,yalanmış herşey,bunu düşünmek zamanı durduruyor ömrümde.İsyan edesim var saatlere,gidesim var bilinmeyen yerlere...
Gözlerimi kapatıp,hissetmeye çalışıyorum ellerinin sıcaklığını;zaman onu da alıyor benden.Elim kalbimde döneceğin günü bekliyorum binbir ümitle...
Pişman mıyım? Asla.Seni de sensizliği de seviyorum.Dönmezsen de canın sağolsun.
BEN SENİ BÖYLE SEVİYORUM...
Bu şiir toplam 644 kez okundu.
1.12.2010