iHSAN ÇALISKAN

HASRET

Senden ayrıldığımdan beri

Gülmeye de veda etmiş gibiyim

Eskiden en azından seni görebiliyordum

Şimdi ancak rüyalarımda

Hiç olmazsa sesini duyabiliyordum

Rüzgarlar artık sesini getiremiyor bana

Neyin cezasını çekiyorum,bilmiyorum

Böyle deli gibi severken ayrı düşmek

Çekmeyen bilemez cehennem geliyor sensiz dünya

En ufak şeyde bile seni hatırlıyorum

Bu dünyada her şey sana dair gibi

Ve içimi yakan bu hasret hiç bitmeyecek sanki



Oralarda hava nasıl bilmiyorum

Buraları sorarsan bugün yağmur yağdı

Bende apansızın yakalandım bu yağmura

Tıpkı sana aniden kapıldığım gibi

Islandım,evet ıslandım ama hoşuma gitti

Uzun zamandır yağmurda dolaşmamıştım

İliklerime kadar işleyen yağmur umutlarımı yıkadı

Ama yinede yüreğimdeki hasret yangınına kar edemedi

Bende aynen şarkıdaki gibi

Yağmura yağmura yürüdüm inadına

Gözyaşlarım karıştı yüzümdeki yağmur damlalarına

Ancak böyle saklayabilirdim o yaşları

Kimse de anlamadı zaten ağladığımı

Fark etseler de hiçbirini görmezdim

Yüzüme çarpan her yağmur damlasında

Sadece sen vardın çünkü

Ve sonra o yağmur kokusu,ortalığı öyle bir sardı ki

Keşke sen de burada olsaydın dedim

Keşke senle de paylaşabilseydim bu anı

Ama yağmur işte yağdı geçti gitti

Tıpkı senin gibi………..



Bazen düşünüyorum

İnsan nasıl böyle kör kütük aşık olur

Nasıl her dakika her saniye onu düşünür

Sonra bir resmine bakıyorum ve diyorum ki

Böyle bir güzel nasıl çıkar ki akıldan

Birilerine kızmak hırsımı almak istiyorum

Ama kendimden başka kimseyi suçlu bulamıyorum

Keşke seni hiç sevmeseydim de demiyorum

Çünkü senden önce aşk nedir bilmiyormuşum

Yalancı kalplerde sahte aşklarla yaşıyormuşum

Farkında olmasan da öğrettin bana aşkın tadını

Hiçbir şey yapmasan da sundun bana aşk meyvasını

Gerçek aşkı tatmadan ölmektense

Gerçek aşkın ızdırabından ölmek daha güzel





Ah bu sonsuz yangın

Bir ateş var yine gösümde

Hasretin yine yüreğimi dağlıyor

Bekliyorum seni

Günün güneşi,yıldızın geceyi

Çölün yağmuru,hastanın devayı beklediği gibi

Bekliyorum ama içimdeki umut ışığı

Erimiş bir mum gibi ürkek ürkek yanıyor

Biri üflese sönecek

Çünkü içimdeki o ses

Artık hiç fısıldamıyor bana döneceğini

Ama yinede bekliyorum işte

Saatler birbirini kovalıyor

Günler haftalar geçiyor

Ne fayda bu hasret bir türlü bitmiyor



Farkında değilim hava kararmış yine

Yıldızlar yanıp sönmeye başlamışlar bile

Ay desen yukarda parlıyor

Yokluğunda gecemi aydınlatmaya çalışıyor

Elinden geldiğince

Ne yaparsa yapsın tutmuyor yerini işte

Hiçbir şey ışık saçamıyor senin gibi yüreğime

Dün gece çıktım yüksek bir tepeye

Göz kırpan yıldızları seyretmeye

Uzandım bir ağacın altına,göğe çevirdim başımı

İçlerinden bana en çok parlayanını seçtim

Dedim bu benim yıldızım olsun

Her gece o bana göz kırpsın, ben ona selam yollayım

Ama bulamıyorum onu,bulamıyorum bu gece

Onu da kaybetti erkenden

Tıpkı güneşimi kaybettiğim gibi



Prangalarca bağlanmışım sana

Zinciri sanki taa ordan buraya uzanıyor

Adım attığın her yere bende sürükleniyorum sanki

Bu hasrete daha ne kadar dayanırım bilmem

Elbet bir gün her şey gibi bitecek

Bütün acılarım sona erecek

Ama hangi gün bilmem

Ya sen bana döndüğünde

Ya da ben öldüğümde

İHSAN ÇALIŞKAN

Bu şiir toplam 473 kez okundu.
24.12.2010

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı