Ayhan Güleç

Bu Karanlık Gecede...

Bir ışıktı beklediğim ya da bir umuttu aradığım

Aslını kaybetmiş bu karanlık gecede...


Donuk düşünceler içindeyim bazen

Bazen durgun, bazen sessiz, bazen nefessiz...



Gökyüzünü izledim yine bu gece uzun uzun, derin derin

Bütün yıldızlar işaret ediyorlardı bir şeyleri bana.

Bazen bir şemsiyeyi, bazen bir evi, bazen bir çocuk simasını.



Yine ayni sahnedeyim... Aynı rol, aynı kişiler.

Bu siyah kapkaranlık perdede yalnız değildim belki de

Kim bilir! Belki de yalnızlık ben değildim...



Mertlik yalandan olmazmış vurulmuşum bir kere

Söylesem de duyulmaz sesim, ağlasam da yine çaresizim

Dönüp arkama çatsam yıllara

Giden gün baştan olmaz artık yanılmışım bir kere...



Bir ışıktı bekleyipte göremediğim, bir umuttu arayıpta bulamadığım

Ruhum bedenimi, yüreğimi güller sardı bu gece

Biliyordum...

Doğru yerdeyim kendimi arıyorken...

SEN’deyim...



Bu karanlık gecede...

Bu şiir toplam 604 kez okundu.
24.12.2010

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı