İsmail Cica

nano teknoloji

Nano teknoloji
durgun sular gibi gönlümde durgun
yıldızların yarısı zifiri karanlık digerleri apak
bahse konu üstüaltı hafifce basık dünyamız tabiî ki
suçlumuçlu değilken evrene sürgün ediverdiler beni

ay darılmış dolunay halinde güneşe en uzak zaman
buralarda çok gezegen var başlardaki saçtelleri kadar
dünyamızda nekadar kellesaçı varsa istersen sayabilirsin
kimi gezegenlik taslayan sis kümesi kimileri adsızlar

insan kılığına girmiş bazı ucube olanlar gibi essahlar tenzihlidir
gezegenimiz oikili hakiki gezegen ben yokum yazık ki şimdi
olanaklarım uysa şöyle turlasama istiyor içim şu kadar biraz
bir sinyal ışınlandı kulaklarıma: kardeşim nano teknoloji kullan.

aman bre görünüyor mu yeşil bir ışık mavi olsa baykuş bile görürdü
Ciddiyim kuşlar içinde maviyi hakiki gören baykuştur bayan baykuşa
sözüm geçer mi zaten nesebimiz de uymaz ben insan o bayan baykuş
seferihisar/izmir.ismail cica.19.01.2011.

Bu şiir toplam 546 kez okundu.
6.02.2011

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı