Zafer Çetin
Ardından
Ardında bırakıp sevincimizi
Sapı kırık bir karanfil gibi geçti zaman
Şimdi elleri kesilmiş bir kemancının
Kemanına bakarken ki hüznüyüm
Hiç çalınmamış bir senfoniye ağlayan
Gittiğin günün arifesindeyim
Bir gemi batacak birazdan
Bir serçe vurulacak apansız
Bir balık küsecek denizine
Bir şair şiirine susacak
Aşk''kanatılacak
''Yağmurun elleri''ni söylüyor adam
Senin ellerini bilmiyor oysa.
Ellerin yaşamı kucaklayan
Umudu sarmalayan bahar dallarıydı
Şimdi düşleri çalınmış bir çocuğa
Bahşiş verir gibi
Acımı ertelememi imgeliyorlar
Oysaki içimde
Bir çocuk vuruldu çoktan
Kelimeler çıldırdı
Üstüme yürüyor tüm şairler
İçimde bir yüz ağır ağır silikleşiyor
Hangi mevsimdesin bulamıyorum.
10/09/2003 İzmit
Bu şiir toplam 609 kez okundu.
22.07.2006