İsmail Cica

içim acıyor içim

eskiler de aranıyor zaman zaman
sen ona nostalji deyiver gitsin
bazen küçümserler ben hariç
daha da ileri gidenler nur yağar
bit pazarına der dalgasını geçer
değeri olsa
sen eskiyi o geçmişi yaşadın mı ki
yok her şey ve de global gelişmiş
globalizm sevsin varsa böylelerini
demokrasiyi özümseyememişsin
yok eskiymiş püsküymüş geç beyim
değeri olsa
olsa olsa sana göredir saygımız bakî
ite bile hoşt denilse hırlar egodur bendir
egoyu yitirmemeli onurla yaşamalı insan
neymiş o emperyalizm yabancı yiyiciler
defolun mazlum memleketlerden
ya iş birlikciler ve yalakalar kimse bilir kendini
değeri olsa
kınamak az bile daha millet bile değiller insan hiç değil
insanyani eşreffimahluk yediği tabağı temizler kalsın öte tilcik
teke bile olamadan katran ister boynuzlarına bu ne sefillik
nedir bu mazlum halkların bunlardan çektikleri
fiziki gücüm yaş icabı azaldı belki ama çelik iradem var
değeri var ''''ne mutlu Türküm deyene'''' ebediyen diyeceğim
içim yanıyor içim nedir bu ortada dolaşanlar geç beyim geç
28.04.11.sefh.izmir.ismail cica.

Bu şiir toplam 474 kez okundu.
29.04.2011

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı