onur gökçer

düzene

yolda yürürken bir yol ayrımına geliyorum
karşıya geçmek istiyorum ama geçemiyorum
denesem metal tabakaların altında ezilmemek imkansız
çaresiz beklemeye başlyorum
saniyeler geçtikçe çevremde insanlar toplanıyor
sonunda anlamsız bir yığın meydana getiriyoruz
benim tek amacım karşıya geçmekken diğerleri başka şeylerin peşinde
ama hepimiz bizim için yapılmış
ve ne yapmamıza karar veren makinalar nedeniyle
beklemekteyiz
zafer trafik ışınlarınındır her zaman
ve benzerlerinin
çünkü bu düzenin dışına çıkıp gerçekten istediklerimizi
yapmaya çalışsak yok edilip dışlanacağımızın farkındayız
ışığın yanmasıyla karşıya geçiyoruz
bu anlamsız yığın karşıya geçene kadar birlikte hareket ederken
sonra dağılıp tek tek anlamlanmaya başlıyor
ama yine de hedeflerimizin bile biz doğmadan belirlendiği
bu yerde kendi başımıza birşeyler yapmak imkansız
ve ben bunu biliyorum

Bu şiir toplam 624 kez okundu.
2.06.2011 02:29:07

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı