İsmail Cica

paradoks.

paradoks.

yalnızım ben yapayalnız
yalnzılığım aksaifelere dökülürken
ve yalnızlığım ve de mey bardağa süzülürken
anılarım okyanuslaşır bazen
oh gelir çimden

titreşir ses tellerim sevincinden
bir cigara yakarım ve ağları
bak çelişkiye geçilmez çelişkiden
ciğerlerime varmadan bir şeyler olur genzimde

paketi çıkarır atarım ta ötelere
nasıl zehirlermişim derim kendimi şimdeyedek
derim demesine de arkadaşlar delikanlılık derler
hadi canım vazgeç sen de bıraktım deyiver

içerler yavaş yavaş gizlice kıyıda köşelerde
cigaralarını ikiye böler bazıları demek zararlı cebe de
ya bedene ciğerlere midemize kalleştir her hüçreye
dostmuş arkadaşmış yalnızlıklara derler tiryakiler
yalnızlığımı sen Adısak'lımla yenerim ben
bilirsin bu cigara meretmiş zaten bıraktım var mı diyeceğin
essah delikanlılık budur işte hadi canım sen de.09.09.96.izmir.

Bu şiir toplam 549 kez okundu.
2.06.2011 02:42:40

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı