İsmail Cica

hora geçer.

adımı anma benim derken
anılmak hem de senden
geliyorsa ne deyeyim ki söyle
bu öfke dostlar başına derim
çölündeyim işte
yak yak yakabildiğince

ne beklenir ki hadi betimlemeyeyim
beklenen dörtlük değilsin
içim acıyor içim hem de amiyane
o biçim artı bir bilebilsen
anlakın düzensiz senin
bugün böyle yarın şöyle
ni fik ni rezen der frenkler
ygseye benzedin
aramızda ne vardı sanki

sen mühennes bense muzaffer değil müzekker
evet ben eskiyim iki tilcik üstü tozlanmışken
yazılır çizilir anılır kahvenin hatırı var diye
üç müdür beş midir kırkyıl mıdır hatır diye
müzekker mühennes bu kadar kolay işte
daha ötesi mi bir vahacık bulursam çölünde
bir bardak suyunu verirsen hayır demem
kabarmayan ayranın tuzluysa hora geçer
retruse burunlum benim.17.05.11.sefh.izmir

Bu şiir toplam 553 kez okundu.
2.06.2011 12:30:19

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı