mustafa zegin

DENİZ KIZI

hangi koldan aksada yatağın
kıvrım kıvrım denizlere karışmasıdır batağın
oysa ne türküler yakıldı
ordunun dereleri aksa yukarı aksa diye
lakin oda kavuştu denizine
saflığından berraklığından kalmadı eser
ve bir rüzgar eser fırtına olursun
dişleri köpükten...
kusar pişmanlığın zehir zemberek dilinde

oysa kavuşamamak en zor işkence dediler
bana gore en kıymetli hayallerdi
şimdiki zamanlarımdan cicim ayları
işte bu yüzden aşk-basit bir gorev
kavuşamamaksa neler neler
boşunamı delindi dağlar
ya aslılar ya leylalar ha soylermisin...

deniz kızı neden mutludur bilirmisin?
yada tatlı suyla tuzlu suyun karışmadığı
denizleri.
o hep oradadır çıkmıştır karşımıza
denizciyim ben bilirim

ya razı ol akacağın denizlere
yada; baba evinizde
ektırme çorbana tuzu akmasanda
herkes tuzum olsun ister
tanı deniz kızlarını tanı
öylesine ki ağırdan
aşk basıt bir gorev acele etme

Mustafa ZENGİN 15/06/2011-İSTANBUL

Bu şiir toplam 667 kez okundu.
16.06.2011 12:57:54

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı