İsmail Cica

ahmaklık işte.

laklakla geçip gidiyor ömrüm
ömrümüz deyip genelleyemezdim
her koyun kendi bacağından meseli
laklak ederken güneşim batıverdi
ahmaklığım işte
gerek yok estaffurullaha gereksiz
güneş batar mı hiç şafak arkası gelir
ya ben gidersem gidenler gelir mi
işte bu bu paradigmayı anlamak istedim
ahmaklığım işte
öyle deme kırılırım fakat kırılmak niye
suç mu aramak sonumu bilmeyi bilmek
işte laklak niye ki daha iyi daha güzele gitmeli
ahmaklık işte demekle neyi kastettim
ahmaklı işte
fidan dikerim tutmaz yağmur duasına giderim
nerde yağmur damlar damlamaz kesilir
dış gezi yapmak isterim pasaportum yitik
yazarım çalakalem şiir ya okunur okunmaz belki
ahmaklık işte
sen nerden bileceksin seni severim dediğimi
seni gelin ederler somut beni de yapay güveyi
şu benim yaşamım böyle laklakla geçmez mi
ölese öledir sana ne bana ona ne geçer böyle
ahmaklık işte.15.96.11.sefh.izmir

Bu şiir toplam 621 kez okundu.
16.06.2011 13:03:33

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı